27 oktober

donderdag 27 oktober, vandaag gesprek met de artsen,benieuwd wat we horen.gisteren ging het heel aardig,je was helder ondanks de bronchoscopie.je reageert altijd zo goed op patrick,je lijkt voor hem meer moeite te willen doen.patje heeft inmiddels weer spullen verzameld,pleisters en stickers en nog 2 pennen.hij gedraagd zich nog steeds heel goed bij jou maar had gister veel moeite om uit het ziekenhuis te gaan.ik denk dat hij ook steeds meer gaat beseffen dat dit allemaal heel lang gaat duren.ik ga zo naar je toe,ben er een half uurtje vroeger.neem ook n mp3 speler voor je mee dan hoef je niet naar die krakende ziekenhuisradio te luisteren,ik hoop dat je m zelf kan bedienen. vanmiddag na anderhalf uur reizen kwam ik binnen en toen was je box ineens leeg,schrok er weer van natuurlijk.toen bleek je net naar de overkant te zijn verhuist.achter het blauwe gordijntje waren ze net bezig met alles weer in orde maken.hartstikke moe was je van de verhuizing want ze hadden je even in een stoel gezet.het gesprek met de intensivist verliep wel zoals ik gedacht had.iedereen is positief over hoe je het nu doet zo ruim een week nadat je bij bent gekomen.er is een heel team met je in de weer,ze gaan vanaf morgen rustig aan een beetje beginnen met dagbesteding.er komt een fysio,logopediste en psychiater aan te pas.de logopediste gaat een manier voor je vinden om toch beter te kunnen communiceren. heb je nog even gedag gezegd en ook dat ik met pat naar zwemles ging.ik weet dat je het belangrijk vind dat hij zijn ding blijft doen en ik vind het ook fijn om er weer bij te zijn voor hem.toch voelt het niet super als ik dan zo thuis ben terwijl het bezoektijd is.ik zou mezelf wel in 2en willen delen.je hebt me in ieder geval nog even aan de telefoon gehoord.zou fijn zijn he als je weer kunt praten en je hebt je eigen kamer,dan kun je me bellen wanneer je maar wil.had het nooit gedacht maar volgens mij hou ik nog meer van je dan ooit.