Dinsdag 21 augustus,
Toch makkelijk gezegd positief denken.Terwijl je weet in je achterhoofd dat je toekomst zoals je het had gedacht compleet is weggevaagd.Ik begin me wel steeds meer te realiseren na gesprekken met diverse mensen dat ons vervelende dingen staan te wachten.Waarschijnlijk zullen we het huis waar we nu in wonen moeten verkopen.Alsof het nog niet erg genoeg is dat we het straks met zijn tweetjes moeten redden.Zullen we het ook nog eens ergens anders moeten doen.Ik denk dat we beginnen met de auto,daar kunnen we wel even zonder.Ik kan er met jaco niet over praten omdat het volgens rijndam al teveel zijn gedachten beheerst en dat staat hem duidelijk beterschap in de weg.Gelukkig ben ik altijd al verantwoordelijk geweest voor de administratie.Ik probeer niet te laten merken hoe gefrustreerd ik ben.Omdat ik het moeilijk vind om me alleen te richten op jaco zijn ziekte zonder daar al te veel gevoelens over los te laten op alles wat de ziekte met zich meebrengt,ga ik tijdelijk stoppen met deze blog.Ik ben wel van plan om te laten weten hoe het na de radiotherapie gaat.
Het is wel apart om te zien hoe kinderen met zulke dingen omgaan.Ik vroeg aan pat of hij het erg vindt om te verhuizen,zegt hij nee want ons bad is niet goed (het water loopt niet altijd weg)
Dat is toch het enige wat me aan de gang houd,dat mooie ventje van ons.
Deze blog heet ons nieuwe leven,nou ons nieuwe leven word waardeloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten